ฉันชื่อเพลิน เรื่องที่ฉันกำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นความทรงจำต้องห้ามของฉัน มันเกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน ที่บ้านเกิดของฉัน เพราะพ่อแม่ของฉันหย่าร้าง ฉันเลยต้องไปอยู่กับพ่อเพราะเรื่องเรียน พอปิดเทอมใหญ่เลยได้รับอนุญาตให้กลับมาที่บ้าน ที่นี่ฉันมีรักแรกของฉันอยู่ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับฉัน ชื่อว่าต้นกล้า
ต้นกล้าเป็นเด็กบ้านนอกซื่อๆ ผิวเข้ม เราสนิทกันมาก แม้ว่าตอนนี้จะได้เจอกันไม่บ่อยมาก แต่พอรู้ว่าฉันกลับมาที่บ้านเขาก็จะมาหาทันที เขาเรียนจบม.3ก็ไม่ได้เรียนต่อ เพราะต้องช่วยแม่ทำไร่ นั่นทำให้การกลับไปครั้งนี้ฉันได้พบกับต้นกล้าที่โตขึ้นมาก ร่างกายบึกบึนและกำยำขึ้นมาก ด้วยความที่เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ฉันจึงพยายามห้ามใจเอาไว้ แม้ในเมืองจะมีคนจีบฉันมากมาย แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรฉันจึงยังแอบรักเขาอยู่
เขาพาฉันไปเที่ยวตลาดนัด และที่ต่างๆ ที่เริ่มเจริญมากขึ้น ด้วยความที่เราสนิทกันตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เลยอนุญาตให้เราไปไหนมาไหนกันเต็มที่ และในคืนนี้ ฉันบอกว่าจะมีฝนดาวตก อยากไปหาที่โล่งๆ ดูดาว และฟ้าก็เป็นใจมาก เขาพาฉันไปที่บ้านของเขาในสวนผัก เขามักใช้ที่นี่เป็นที่ปลีกวิเวก เพราะว่าสวนผักต้องฉีดยากลางคืน ช่วงตีหนึ่ง เราพูดคุยกันพอประมาณและดื่มเบียร์ไปด้วย ฉันยอมรับว่าเมานิดๆ กระทั่งฝนดาวตกมีให้เห็นบ้างแต่ไม่กี่ดวง
“เขาบอกว่าถ้าหลับตาแล้วขออะไรตอนดาวตกจะเป็นจริง” ฉันบอกต้นกล้า เขาทำหน้าเศร้า
“ไม่ได้หรอก ที่เราขออ่ะ”
“ทำไม ?”
“เราขอให้เพลินไม่ใช่ญาติเรา” เขาพูดแล้วจิบเบียร์อึกใหญ่ “เราอยากจีบเพลิน”
ฉันอึ้งไปหลายวินาที แต่กลับรู้สึกเขินขึ้นมา เขาขอโทษฉันยกใหญ่ แต่ฉันกลับดึงเขาเข้ามาจูบโดยที่เขาไม่ได้ตั้งตัว ฉันบอกว่าฉันก็ชอบเขาเหมือนกัน บอกให้เขาลืมเรื่องความสัมพันธ์ของเราคืนนี้ และเบียร์ก็ช่วยให้ทุกอย่างง่ายขึ้น เขาค่อยๆ โถมตัวมาหาฉัน จนฉันเอนนอนไปกับแคร่ไม้หน้าบ้าน เราจูบกันครั้งแล้วครั้งเล่า ในขณะที่ฉันโอบกอดเขาเอาไว้ ร่างกายของต้นกล้าเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เขาค่อยๆ สอดมือเข้ามาสัมผัสหน้าอกฉัน คลึงเคล้นเบาๆ ก่อนที่จะโถมร่างลงมาทับฉันทั้งหมด
มือของฉันลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ แล้วค่อยๆ เลื่อนลงไปถอดกางเกงของเขา ต้นกล้าหยุดชะงัก เขามองหน้าฉันเหมือนรู้สึกผิด ฉันจึงบอกกับเขาว่า “ไม่เป็นไร…เรื่องแบบนี้ดาวตกไม่ได้ช่วยอะไร เราก็ชอบต้นกล้าเหมือนกัน คืนนี้ให้มันเป็นคืนของพวกเรานะ”
แล้วทุกๆ อย่างก็ดำเนินไปในค่ำคืนของหน้าร้อนนั้น เขายืนขึ้น ถอดกางเกงและเสื้อออกจนเปลือยเปล่า ส่วนกลางกายแข็งขืนตรงหน้า ฉันสัมผัสมันอย่างเขินอาย ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มา แต่ว่านี่คือคนที่ฉันชอบมาโดยตลอด ไม่รีรอ ฉันรีบคว้าดุ้นเอ็นของเขาเข้ามาอมทันที ทั้งดูดและดุน ใช้ปลายลิ้นเลียไปจนทั่ว เอาเข้าข้างแก้ม กลิ่นเหงื่อของเขายิ่งช่วยให้ฉันมีอารมณ์ เขาซี้ดปากและยืนตัวเกร็ง ก่อนจะค่อยๆ กระแทกเอวเข้ามาช้าๆ จนสุดความยาว ฉันอมให้เขากระทั่งเขาเสร็จสมในปากของฉันไปรอบหนึ่ง ฉันกลืนน้ำรักรสชาติฝาดเฝื่อนนั้นลงคอและดูดเลียส่วนที่เหลือค้างตรงส่วนหัวจนหมด
“ช่วงนี้สูบบุหรี่จัด มันขมหรือเปล่า ?” เขาถาม
“อร่อย” ฉันยิ้ม ก่อนจะยืนขึ้น แล้วค่อยๆ ถอดเสื้อออก เขาเล้าโลมฉันอยู่อีกสักพัก ดุ้นเอ็นนั้นก็แข็งขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ฉันไม่รีรอที่จะถอดเสื้อผ้าแล้วนอนลง ปล่อยให้เขาลิ้มรสร่างกายของฉันอย่างเต็มที่ ต้นกล้าซุกหน้าลงที่หว่างขาของฉัน เขาทั้งจูบและเลียให้จนฉันเผลอครางออกมา
“สวยจัง ของเพลินทั้งหอม ทั้งโหนกนูน อาส์ เรามีความสุขจัง” เขาเลียต่อด้วยปลายลิ้นที่พลิ้วไหว พร้อมดูดส่วนเม็ดเสียวอย่างเน้นหนัก ฉันกัดฟันนอนคราง แล้วในตอนนั้นเอง ต้นกล้าก็ขยับขึ้นมาบนร่างของฉัน ก่อนที่จะค่อยๆ สวมสอดความเป็นชายเข้ามาช้าๆ จนสุด
ฉันทั้งเสียวและจุกจนร่างกายแทบขยับไม่ได้ เพราะว่าของเขาทั้งใหญ่ทั้งยาว ตอนอมยังคับปาก ตอนนี้มันฟิตไปหมดจนฉันแทบไม่ต้องขมิบเลย เขาชื่นชมฉันไม่ขาดปาก เอวก็เด้า ปากก็โน้มลงมาดูดนม ยิ่งนาน ภายในก็ยิ่งลื่นและเสียวมากขึ้น ทำให้เขากระแทกได้เร็วและถี่ขึ้นจนร่างของฉันขยับไปตามแรงกระแทก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า…เสียวมาก ต้นกล้า อือ…ลึกมาก ดี แรงๆ เลย” ฉันบอก และเขาก็ทำตามอย่างที่ฉันต้องการ เขากระแทกเข้ามาอย่างแรง ครั้งแล้วครั้งเล่า ยิ่งนานก็ยิ่งถี่รัวมากขึ้นเรื่อยๆ ท่ามกลางแสงดาวและลมหนาวในยามค่ำคืน คืนนี้เป็นคืนที่ฉันมีความสุขที่สุด
“อืม…อ๊ะ อาส์ เสียวมากเลย ร่างกายของเพลินนี่เพลินจริงๆ โอว เรา…จะแตกแล้วนะ”
“อ๊ะ…แตกเลย แตกเลยไม่ต้องฝืน คะ…คืนนี้จะทำกี่ครั้งก็ได้”
เขาจูบฉันอีกครั้ง กระแทกความเป็นชายเข้ามาสุดแรง ก่อนที่จะปลดปล่อยความต้องการออกมาจนมันล้นทะลักรูสวาทของฉัน ฉันสัมผัสได้ว่ามันมากกว่าครั้งแรกด้วยซ้ำ ต้นกล้าครางเสียงต่ำเหมือนสัตว์ป่า ก่อนจะค่อยๆ นอนหมดแรงอยู่ข้างๆ ฉัน แต่นั่นก็ไม่ใช่ครั้งเดียวของเรา ฉันนอนขดในอ้อมกอดเขา ก่อนที่ต้นกล้าจะพาฉันไปที่เตียงของเขา คืนนั้นเราทำกันไม่ต่ำกว่าห้าครั้ง และตลอดช่วงปิดเทอม ฉันก็ใช้ที่นี่เป็นการเติมเต็มความต้องการ มันไม่มีสถานะ ไม่มีชื่อเรียก แต่มันคือการเติมเต็มความสุขของเรา
กระทั่งปิดเทอมฤดูร้อนหมดลง เขามาส่งฉันที่บขส. แล้วเอ่ยลาฉันอย่างเศร้าสร้อย
“ปิดเทอมหน้าจะมาหาเราไหม ?”
“ปิดเทอมเล็กแค่ไม่กี่เดือนเอง” ฉันบอก “ลับฝีมือเอาไว้นะ ฉันจะรอ”
แล้วฉันก็กลับมาเรียนต่อ ตลอดระยะเวลาจากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็สามปีแล้ว เรื่องราวของฉันมันจบลงเมื่อปีที่ผ่านมา เพราะว่าต้นกล้าแต่งงานกับสาวต่างหมู่บ้าน ซึ่งนั่นมันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง ฉันยังไปร่วมงานเขาอยู่เลย ไปแสดงความยินดีกับเขา และบอกว่าให้ลืมเรื่องของเราไปซะ จากนี้เป็นเรื่องของชีวิตจริง ไม่ใช่ความสนุกชั่วคราวอีกแล้ว
แต่สำหรับฉันแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดฉันจะไม่ลืม ตอนนี้ได้ข่าวว่าภรรยาของเขากำลังจะคลอดลูก เขามีเรื่องที่ต้องจดจำมากกว่า นั่นทำให้ฉันบอกกับตัวเองว่าหน้าที่การจดจำเรื่องราวในคืนนั้นระหว่างเราฉันจะจดจำมันเอาไว้เอง
และนี่ก็เป็นเรื่องราวความลับของฉันในปิดเทอมฤดูร้อนเมื่อหลายปีก่อน แน่นอนว่าจนกระทั่งตอนนี้ฉันก็ยังไม่ลืม
จบ